Dus we zaten op mijn balkon, terwijl ik net een sms van de ex ontvangen had. Gelukkig had ik al wat wijn op, waardoor de waarheid ongecompliceerder leek. Ik smste wat ik dacht en ik dacht niet teveel over wat ik smste. Heel prima.
En op mijn balkon, na het eten een sigaret rokend - werd het duidelijk wie de oude bok in huis was. Ik. Uitgerangeerde status. Ik vond het een vreemde gewaarwording. Het samen eten leek me handig, om wat afspraken op te frissen over het in het slop geraakte schoonmaakrooster. Natuurlijk was ik hier al bij voorbaat moe van. Dit was zó 2005. Maar goed, de realiteit liegt er niet om. Ik woon hier nog steeds. Met groot balkon dus, had ik dat al gezegd? "Konings." In mijn tijd gebruikten we dat woord niet.
Er kwam opnieuw een sms van de ex binnen. Dat ik hardvochtig was.
Ik prees hem om zijn goede spelling, zei iets over lief en loslaten, en wiste toen zijn nummer.
Hoogste tijd voor een nieuw begin.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten