zaterdag 25 juli 2009

De Parade

Zeer de moeite waard, alleen al om gezellige versnaperingen in de zon en later onder verlichte bomen. Roti zonder mes en vork, met als toetje een ijsje en Wieckse Wittes (waren tevens voorafje). De plastic glazen zijn vergeven.

Wat zagen wij dit jaar?

John Buijsman in Broekneus, een voorstelling over JanPietJoris Vanderneuk die 'm niet omhoog krijgt.
(Moet ik hier serieus op ingaan?)
De meningen waren verdeeld: Leuk. Mwah. Wel geinig. Plus een radicaler standpunt dat tot een discussie leidde over de negatieve gevolgen van een overvloed aan platvloerse obsceniteiten, in de-maatschappij-van-tegenwoordig. Ik hield me nadrukkelijk afzijdig.

Ik nam nog een slok en dacht aan John Buijsman. Wat stoorde me nou zo aan hem? Het was dit: hij speelde niet de hoofdrol, maar koketteerde ermee. Ik verdacht hem ervan dat hij zichzelf op die hoofdrol en zijn zelf ontworpen decor aftrok. Scabreuze smeerpijp.

Een beetje typisch: een handjevol publiek dat steevast tegen de stroom in lacht. Niet met de gewone mensen mee, vlak na een grap - maar tussendoor. Omdat ze een neus voor sterk theater hebben: ze doorzien onderliggende lagen en geen detail ontgaat ze. Ze klappen ook als langste door. Typisch. Fijn om je samen met vrienden een beetje aan te ergeren.

En verder zag ik nog een jongen en een meisje, vermoedelijk op een mislukte date. Zij zag er mooi en hip en een klein beetje alternatief uit met haar Peruaans/ Mexicaans gekleurde tas. Hij was lang en een beetje klungelig. Droeg een bril. Hield zijn jas aan. Ze kwamen wat later binnen, er waren weinig zitplaatsen meer. Zonder overleg koos het meisje een plaats aan de zijkant op de trap naast de tribune. Naast haar zat het al vol. De jongen bleef nog een tijdje achter haar staan, je zag hem twijfelen. Wat moest hij doen? En terwijl de voorstelling begon en het meisje keek naar Don Juan (ow dear), nam de jongen dan toch maar plaats achter haar. In plaats van naast haar. En toen hij zijn schoudertas over zijn hoofd afdeed, trok hij daarbij per ongeluk de bril van zijn neus. Een hartverscheurend aanblik.