woensdag 27 januari 2010

Hoe het wegzakt

Want dat doet het. Het zakt weg als drijfzand. Het Grootse Vakantie Gevoel. Het gevoel te Leven. Jezelf moeten knijpen (Ja! Het is echt! Ik Ben Hier Nu Echt! Aan de andere kant van de wereld!), te ervaren waar het echt om gaat - of zoiets. Lange busreizen door eindeloze lege landschappen veranderen het perspectief op thuis. Ik keek ernaar, naar thuis vanuit dat landschap. Vogelvrij en zwevend, hoog en ver weg. Het was gelukzalig. Ik zag dat het thuis mooi was, veilig en goed voor elkaar - maar vooral ook lekker ver weg - en ik richtte me weer op het landschap en het avontuur.

En nu zit ik er weer bovenop en middenin. Thuis. Winter. Ik dwing mezelf weer op te staan, luister weer gesprekken af - tukkers die zeiken over de crisis en heel stomme grappen maken ('(...) een nietmachine niet en een naaimachine niet! Hahaha!') en kom in het donker alleen thuis. Het vakantielandschap als bureaublad - is dat niet treurig?

Dus ik kruip maar eens ver onder de wol. Knijp mijn ogen dicht en houd krampachtig vast aan het restje zomer dat nog in mijn vezels huist. De ervaring vervliegt al tot een herinnering. Nog even en ik ga nog denken dat het slechts een mooie droom was. Bah.

woensdag 20 januari 2010

Vanuit Buenos Aires

Op de valreep, nog op vakantie.

Poeh. Zoals dat gaat. Het einde nu wel heel nadrukkelijk in zicht, dus evaluaties en herinneringen dringen zich op. Wat kan ik zeggen? Een aaneenschakeling van hoogtepunten. Maar echt!

Zomaar een greep uit de beste vakantie ever:

1) Winter verruilen voor zomer. Vertrekken uit grauw en koude, en hop - zestien uur later met je witte winterkop de zon instappen. Niet alleen begroet worden door zon, warmte en palmbomen, maar ook door je vriendin. Dat de tas niet was aangekomen deerde niemand. Mañana mañana.

2) Buenos Aires. Oud en nieuw op slippers in een vette club. Thuiskomen in de zon, uitbrakken op een dakterras. In de zon - had ik dat al gezegd?

3) Chili. OMG. Ik wist helemaal niet dat we daar ook heen gingen (mijn vriendinnen zijn de beste tour operators die je je wensen kan. Alles was geregeld, ik hoefde alleen maar mee te gaan). Patagonie, Torres del Paine. Bergen, blauwe meren, gletsjers, watervallen. Ik heb nog nooit ZO veel foto's gemaakt.

4) Midden in de bergen slapen, ver buiten de bewoonde wereld, geen bereik op de telefoon, in slaap gewiegd worden door het geluid van krachtig stromend water op de achtergrond en zo nu en dan een stuk ijs van de gletsjer dat in het water glijdt).

5) Schoenen helemaal naar de tering lopen, daardoor noodgedwongen een kortere route in mijn eentje nemen - met op de iPod Paul Simon (Graceland) en The XX. En dan boven op een berg zitten, even alleen, met een uitzicht dat ik vanuit NL binnenkort even zal uploaden.

6) Pinguins spotten bij Puerto Madryn, mountainbiken op echte bergen (= puffend wandelen omhoog en daarna Heul Hard de berg afroetsjen), tot laat in een club in Bariloche, volgende dag raften tussen opnieuw die prachtige bergen in het helderste water dat je ook nog kan drinken, met opnieuw die zon.

7) Terug in Buenos Aires. Voor het eerst echt alleen, de vriendinnen trekken vrolijk verder door - ik ben volgende week weer thuis. Ik besloot nog even die hete zomer te ervaren. Nam mijn boek mee het terras op, dronk Quilmes biertjes in mijn eentje en Genoot met een grote G. Van het Spaans, van de zomer, Palermo, mijn boek en mijn nieuwe aankoop (geinig jasje).

Filmpjes en foto's komen eraan - er wacht iemand op internet.