woensdag 24 juni 2009

Dertigers

Er stond een bakfiets voor de winkel. Ik checkte mijn outfit, keek naar beneden. Mwah. Kon wel. Rood gelakte teennagels maakten een hoop goed. Ik vergaf mezelf de behoefte me te conformeren en stapte naar binnen. Uitverkoop!

Ik werd vrolijk verwelkomd door een dame van midden dertig, in een zomerse kanariegele jurk. Daarna liet ze mij met rust, en hielp ze een andere mid dertiger. Was haar bakfiets zeker.

De kledingrekken afwandelend, schoof ik hier en daar wat hangers opzij. Pakte er af en toe wat uit. Draaide het om, bekeek het kritisch. Alsof ik wist wat ik zocht. Checkte en passant de prijskaartjes. Zo onopvallend mogelijk. Ik zag mijn bloemetjesjurk in de uitverkoop voor E79,75. Precies dezelfde jurk had ik in december bij de Bijenkorf in de uitverkoop gekocht voor E59,95. Ha! Dat je het even weet. Jammer dat ik hem nu niet aanhad.

Verder luisterde ik de vrouwen af. 'Éven aan je zitten hoor!' jubelde de verkoopster naar de klant, die in precies dezelfde gele jurk het pashokje uitkwam. De verkoopster trok aan de achterkant de jurk bij de rug omhoog. 'Kijk, doe ik even zo, anders zie je je BH bandje.' 'Oo, prima' zong de klant terug. Ze hadden het gezellig.

Ze kabbelden voort, terwijl ik aan de andere kant van de winkel verder draalde. Ze babbelden over huidkleurige broekjes onder de jurk, een lekker bruin kleurtje (en dit was nog maar het begin van de zomer!). Straks lekker in die jurk op het terras, lekker rosétje-onee-dat-mag-niet-meer-hè-proseccootje, ja en dan rook ik er ook nog sigaretjes bij, dat zou ik echt missen hoor, ik heb vriendinnen die nu zwanger zijn en dus geen sigaretjes [blablablabla].

Ik bedankte vriendelijk en liep zonder aankoop weer naar buiten. Ik ademde de zon in, sloot mijn ogen en dacht aan mijn kraakverse prachtige neefje. Fijn dat ze me mijn gang had laten gaan.

zaterdag 6 juni 2009

Klotsende oksels en zweet in de bilnaad

Djiezis wat zag ik hier tegenop.
Ik moest in mijn recht gaan staan en me niet laten afschepen. Stellig blijven en niet weggaan voor ik had wat ik wilde: A) geld terug of B) een gerepareerde of nieuwe ketting. Assertief was het toverwoord, sterk zijn en scherp gebekt.

Het werd gesteggel met knikkende knieën, zweten en stotteren, blozen en trillen. Hij was boos, verhief zijn stem en argumenteerde met drogredenen. Ik was als een bang vogeltje. 'Volhouden!' beval ik mijzelf in gedachten. Ik stamelde van 'ja, maar' en 'maar ik vind eigenlijk' en 'mag ik even uitpra-?' Zwabberig. Als Mariëtte Hamer tegen Geert Wilders.

Dit vergde een andere aanpak. De moed uit mijn schoenen weer bij elkaar rapend, gooide ik het over een andere boeg en zei, zo stevig als ik kon: 'maar ik ga niet eerder weg, voordat het geregeld is.' 'Nou prima', beet hij mij toe: 'blijf je hier de héle dag gezèllig zitten!' Daar stond ik. Een droge mond vol met tanden, rilling over de rug.

Maar toen gebeurde het. Goodwill kweken, daar ging het om! Subtiele vleierij, plus een beetje pappen en nathouden - dat kon ik wel. Ik sprak mijn vertrouwen uit in zijn beste bedoelingen, pruilde nog eens hoe blij ik met die mooie ketting was geweest en hòp! - daar zat hij. In mijn broekzak!

Het werd niet eens een compromis, ik kreeg wat ik wilde. Volgende week haal ik mijn gerepareerde ketting op. Nog bevend als een riet, maar trots en voldaan stapte ik de zon weer in. Neus in de lucht, op naar Plato. Beloning!

(Heeft iemand de nieuwe Patrick Watson al beluisterd? Oeh!)

woensdag 3 juni 2009

Yeeaah

Tijd voor actie. Zooi in mijn kamer, honger in de maag en slaap in de kop. Ik gaf mijzelf een figuurlijke schop onder de kont. Daar moest een muziekje onder!

Het werd Little Green Bag. Doet het altijd goed. Onbeschaamd meedoen met George Baker's geile, schorre 'yeaaahhh'. Beelden van Michael Madsen die vrolijk een oor afsnijdt, worden sinds kort steevast vergezeld met die van J., die ook de ‘Yeaaah’ goed beheerst. Als juf van groep 3, buiksprekend met een roze handpop vogel (zoiets ongeveer) in haar hand.

Ik wou dat ik zo’n juf had. Laatst vertelde ze dat ze een tekening had gekregen van Sterre (of Anne-Sophie, Lola of Vlinder), waarop stond: ‘Juf ik hou van jou. Gr. Sterre.’

Dat kan niet mooier toch?