Vreemd

Oeh. Lang geleden. En dat terwijl ik dacht dat ik 's werelds nieuw aanstormend schrijftalent werd en gepassioneerd en gedisciplineerd dagelijks zou gaan schrijven. Jammer dan - het liep anders.

En ondertussen zat ik in de trein, zoals ik dat de laatste maanden heel erg vaak en heel lang achter elkaar doe. Het went niet echt. Overigens vind ik de oldskool treinen met de oranje stoelen het fijnst, ze nestelen lekker en geven de mensen een warm en behaaglijk gevoel.

Afijn (lekker woord hè 'afijn' - of moet ik zeggen 'enfin') - afijn, ik zat dus weer eens in de trein. Dit keer in de vierzit, met schuin tegenover mij een Aziatisch ogende man. Hij glimlachte heel vriendelijk en knikte heel vaak heel beleefd met zijn hoofd. Ik was bekaf en vreesde ervoor dat hij zou gaan praten, dus na hem beleefd (en minder vriendelijk) te hebben toegeknikt pakte ik de Sp!ts die ik 's ochtends ook gelezen had.

Ik opende de AH kip pesto lunchsalade (met daarin twee heerlijke zongedroogde tomaatjes) en nam een hap. En nog één. Best okeeje salade.

Er viel een doperwt op mijn schoot. Dat is niet zo spannend, het ontging mij zelfs - maar het veroorzaakte een soort vreemde opwinding bij de Aziaat, want hij schoot een stukje van zijn stoel omhoog, net als zijn stem dat deed en hij zei enthousiast: 'Oeps! Daar ging wat naast!' en hij wees vrolijk lachend naar de doperwt.

Nu vraag ik jullie: is dit normaal? En: Hoe reageer je op zoiets?

Ik knikte, glimlachte halfslachtig, bedankte en pakte na een beleefde pauze van 10 seconden na de maaltijd mijn iPod erbij. Daarna sloot ik mijn ogen.

Ter hoogte van Amersfoort keek ik door mijn wimpers tegenover me en hij zat daar nog steeds. Maakte geen aanstalten om op te staan en glimlachte en knikte nog even enthousiast/ vreemd/ beleefd/ ? / aardig. Alsof ik te moe was voor een reactie, sloot ik mijn ogen weer.

Toen de trein weer opgang kwam en Amersfoort verliet, opende ik opnieuw mijn ogen.
De man was weg en opslag werd ik gekweld door een knagend schuldgevoel.
Ik had hem geen gedag gezegd.