Haar vriendin had net verzucht dat alle leuke mannen homo waren of getrouwd. Opnieuw was ze met kerst alleen dit jaar. Er volgde een diepe zucht en een trieste blik naar de kou van buiten, over de rand van haar mok met dampende thee.
Er viel een stilte tussen hen, met op de achtergrond zachte kerstmuziek en een sissende melkopschuimer. Haar vriendin keek haar onderzoekend aan.
'Ja, en tòch hè' sprak ze - voorzichtig opgewekt, 'toch heb ik het gevóel dat het echt niet lang meer duurt voordat jij hem tegenkomt, die prins. Echt.'
Nu werd het spannend.
Uit de ogen van haar single vriendin sprak een klein sprankje hoop en aarzelende verwachting.
'Ja echt' - de vriendin zette door: 'Dat gevoel heb ik al héél lang.'
En daar zakte de hoop weer als een plumpudding in.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Een plum pudding is eigenlijk erg stevig: http://en.wikipedia.org/wiki/Christmas_pudding
Wat zielig op een Sex and the City-achtige manier.
P.S. Is het raar dat ik dat geluidje 17 keer achter elkaar heb afgespeeld?
@Niels: ja hè!
Beetje gek misschien. Had er zelf na een keer of 4 genoeg van. :)
Ik zou bijna zeggen 'stuur die maar eens hier heen'
Maar dat is misschien wat te direct :)
@Ben: Hee ja!
@Maarten: Haha :)
Een reactie posten