Keerpunt

Ik verveelde me een eind in de rondte. Ververste iedere vijf minuten mijn inbox, peuterde nog eens in mijn neus - zonder resultaat, dus ook daar ontbrak elk greintje voldoening. Mijn kamer was een zooi. Mijn hoofd ook. Teveel vrije tijd. Het leek me heerlijk - ik vind het verschrikkelijk.

Na weer een dag uitslapen, dag 3 op een rij in mijn joggingbroek, geen gemiste oproepen en ongeveer 35 paaseitjes had ik mijn dieptepunt wel bereikt. Ik zette de Black Eyed Peas op mijn iPod en trok met tegenzin mijn hardloopschoenen maar weer eens onder de kast vandaan.

Dat bleek een goede zet.

Wat lekker om weer eens moe te worden, een warm hoofd en mijn hart op volle toeren. De iPod voluit, om de strijd in mijn hoofd ('ik stop zo ik ben moe nee natuurlijk niet je begint net') te overstemmen. Heerlijk. Heer-lijk. Ik liep iets verder dan ik had afgesproken, dus van sjoemelen was geen sprake. Keurig.

Ik kwam thuis en er was post. Een gratis boek in ruil voor een recensie (goeie deal) en informatie over een opleiding die me leuk lijkt. Ik kookte gezond en vegetarisch, reageerde nog even op een parttime vacature om het overschot aan vrije tijd in te vullen. En of het wat wordt maakt niet zo gek veel uit - anders ga ik gewoon weer hardlopen.