Koninginnedag

Het begon zoals altijd: uitslapen, rustig ontbijten, drie keer omkleden. Nog even ruiken aan de kleren van gisteren, maar nee dat kon dus echt niet nog een dag. Dan maar geen oranje.

Eenmaal terug in de stad, waren daar weer de oranje Leeuwenhosen, boa's, pruiken en zonnebrillen. Drukte op de knooppunten: Neude, Wed, Dom, Ledig Erf. Meutes mensen die Het Beleefden. Lallende jongens met vette matten. Dunne tienermeisjes die, nog net te nuchter wat onzeker dansten. Of keihard meezongen op nog hardere muziek, daarbij steeds elkaars goedkeuring zoekend.

Na wat geworstel tussen de lijven door, bood het Ledig Erf dat wat we zochten. Het was er druk, maar net niet te. Naald&Kraak prettig aanwezig, maar net niet te. Vrienden een beetje aangeschoten, maar niet irritant straalbezopen. Het bleef wat tam. We schreven het toe aan het drama in Apeldoorn. Eerlijk gezegd was het perfect, de warme zon, het koude bier en niet dat hysterische. Tijd vloog.

De roes was kort dit jaar. Rond achten stroomde de stad weer leeg. De straten bezaaid met platic glazen en kartonnen biertreetjes. Nog een enkele dronken student wankelend plassend in een tijdelijke openlucht-Dixie. De zon zakte en de rust keerde terug. Wel prima dat het weer voorbij was, al had het ook iets weemoedigs.